(Over) bezorgdheid

Heen en weer geslingerd worden door emoties; zo verging het ons afgelopen week.
Tijdens de maaltijd werden per ongeluk de borden verwisseld, waardoor Tess van het "verkeerde" bord een paar happen nam.
Tess bleek puree te hebben gegeten met kaas in plaats van de variant voor haar zonder kaas. Zelf kwam ze er snel achter, omdat het niet smaakte naar wat ze gewend is, maar die paar happen hadden toch vervelende gevolgen.
Direct heel veel jeuk en misselijkheid, uiteindelijk heftig overgeven, maar toen was het er ook uit.

Gelukkig reageert haar lijf snel en is het allemaal weer met een sisser afgelopen, maar we zijn toch erg geschrokken. Met name vanwege het feit dat ze zo heftig reageert op een kleine hoeveelheid kaas.
Het is een tijd geleden dat Tess voor het laatst kaas heeft gegeten, maar dat maakt de bezorgdheid er niet minder om. Vooral omdat ze destijds, zo wisten wij ons nog te herinneren, niet zo heftig had gereageerd op kaas. Vragen komen op; is de reactie heftiger? Of is de allergie sterker geworden? In hoeverre speelt haar leeftijd een rol?
Ook al is het nu goed afgelopen, je weet nooit precies hoe de volgende keer zal uitpakken. Hoeveel erger gaat ze nog reageren? Of kunnen we dit voorkomen door te starten met een provocatie?
Allemaal vragen waar we niet direct een antwoord op hebben. Het gekke aan de situatie is dat het nu fout is gegaan, terwijl het eigenlijk bijna altijd goed gaat met de verschillende maaltijden die hier in huis worden gekookt en opgediend. Maar op zo'n moment vergeet je dat je te maken hebt met een uitzondering...

Toen ze twee dagen erna dan ook ineens een bult op haar arm kreeg die aldoor groter werd kon ik niet meer helemaal objectief en rustig reageren. Was dit nog een effect van het eerdere incident in die week? Of iets heel anders, misschien erger? Toch maar langs de huisarts voor een extra controle. Het bleek niets ernstigs, maar dat wil je dan graag even persoonlijk uit de mond van de dokter horen om weer tot rust te komen.

Overbezorgdheid? Of goede reactie? Als ouder blijft het lastig inschatten.
Wikken en wegen, razendsnel handelen en de voortdurende alertheid; die combinatie kost heel veel energie en maakt dat je soms niet meer helder kan denken.
Gelukkig hebben we ook geleerd op onze intuïtie te kunnen vertrouwen. En dat geeft rust, ook al is het vaak pas naderhand......

Recept voor pepernoten (omdat ze nu ook nog lekker zijn) zonder ei, melk, noten en soja

Decembermaand feestmaand. De Sint is net weer ons land uit en we maken ons op voor Kerst.
Een bijzondere Sinterklaasviering; Tess gelooft nog steeds heilig, maar volgend jaar zal dit wellicht anders zijn.
Tess was heel erg blij toen ze een pakje snoepjes in haar schoen vond, terwijl haar broers van een chocoladeletter mochten smullen. Haar reactie was: "Fijn he mama, dat Sinterklaas ook weet dat ik allergisch ben en dat ik geen chocolade mag, Sinterklaas weet ook echt alles......".

De situatie werd wel iets ingewikkelder toen er op school na het zetten van de schoen wel een chocolade figuur werd aangetroffen, want waarom heeft Sint het thuis goed gedaan en nu niet? Gelukkig is het geloof nog zo sterk dat er snel een draai aan kon worden gegeven, maar echt begrijpen deed ze het niet.
Het leek Tess verstandig om op 5 december tijdens het bezoek van Sint aan school wel een eigen zakje pepernoten mee te nemen; "Sinterklaas heeft het dan zo druk dat hij misschien weer vergeet dat ik allergisch ben", aldus Tess.
Zo gezegd zo gedaan; aan de slag met een recept voor pepernoten zonder allergenen, in haar geval zonder ei, melk, noten en soja. Eventueel kun je van hetzelfde deeg ook kerstkoekjes maken met vormpjes zoals een ster of een boompje. De koekjes moeten wel wat langer in de oven, ongeveer 20-25 minuten.

Ingrediënten:

200 gram bloem (eventueel glutenvrij bij glutenvrij dieet)
80 gram bruine basterdsuiker
klein beetje zout
1 eetlepel speculaas- of koekkruiden
100 gram plantenmargarine AH
olie om bakblik in te vetten of bakpapier

Meng de bloem met suiker en snufje zout en de speculaaskruiden in een grote kom, eventueel de bloem door de zeef halen. Voeg de margarine koud, in kleine stukjes toe en kneed de massa snel tot een samenhangend geheel. Laat het deeg een klein half uurtje in de ijskast opstijven.
Verwarm de oven voor op 160 graden bij heteluchtoven en bestrijk de bakplaat met wat olie of leg het bakpapier op de bakplaat. Haal het gekoelde deeg uit de ijskast en verdeel het in drie gelijke stukken en maak van de stukken kleine balletjes, ongeveer zo groot als een knikker. Leg de toekomstige pepernoten op de bakplaat.  Bak de pepernoten in de oven in 10-15 minuten gaar. Laat vervolgens nog even afkoelen in de oven.

Tip: als het geheel wat plakkerig aanvoelt bij het kneden voeg dan nog wat extra bloem toe, in kleine hoeveelheden. Zelf heb ik ook nog een theelepel rijstemelk toegevoegd om het deeg wat losser te maken.

Recept hartige taart met spek en courgette

Buiten is het guur, de regen tikt tegen de ruiten en de wind giert om het huis. Tijd voor een lekker warm en goed gevuld taartje op basis van bladerdeeg en Oatley of Havercuisine.

Tess geniet met name van veel bladerdeeg, dus speciaal op verzoek plaats ik zowel onder in de ovenschaal als bovenop de vulling een laagje bladerdeeg.  Eventueel laat je de onderlaag weg. Voor ons maak ik een versie met 200 gram geraspte kaas bovenop de tomaat en gebruik ik soja cuisine (of gewone room voor de liefhebbers). De variant met Oatley is wel lichter verteerbaar dan de variant met kaas en room.....

Met name het feit dat Tess haar eigen schaal heeft, ofwel in dit geval haar eigen taart, maakt het een geliefd gerecht voor haar. Soms is het leuk om met elkaar allemaal hetzelfde gerecht te eten, juist ook om situaties te voorkomen dat Tess zich "buitengesloten"voelt of om juist met plezier en smaak allemaal een gerecht te kunnen eten en gezamenlijk te genieten.
Toch leert de praktijk dat soms "iets apart" serveren, bijvoorbeeld in een aparte schaal of kleine pan, een bijzonder effect met zich meebrengt. Namelijk het gevoel dat er extra aandacht besteed wordt aan een gerecht en dat het alleen al daarom extra lekker smaakt, aldus Tess. Zij realiseert zich heel goed dat de allergie extra aanpassingen vraagt in de keuken en is dan ook blij en dankbaar als er iets speciaals voor haar wordt bereid.  

Dit recept is op basis van twee personen, makkelijk uit te breiden naar meer.

Haal de plakjes bladerdeeg uit de vriezer om te ontdooien en verwarm de oven voor op 180 graden.
In een koekenpan fruit je een ui en een teentje knoflook in wat olijfolie en je voegt er ongeveer 250 gram magere spekblokjes aan toe. Daarna doe je er een halve courgette in blokjes bij samen met ongeveer 100 gram gesneden champignons en een kleine wortel in stukjes gesneden. Aan het geheel voeg je peper en zout toe, een snufje tijm en een half bouillonblokje, het liefst kippenbouillon of anders groentebouillon. Roer het mengsel goed door en voeg vervolgens 150 ml Oatley of Havercuisine toe. Kijk of het voldoende is om er een mooi geheel van te maken, liever iets te weinig dan teveel. Laat het gerecht even een paar minuten op en laag vuurtje doorkoken en proef of er voldoende smaak aan zit. Eventueel nog wat extra peper en zout of tijm toevoegen naar smaak. In een ingevette ovenschaal maak je van plakjes bladerdeeg een bodem en bedek je de randen met bladerdeeg. Wel belangrijk om in de bodem wat gaatjes te prikken. Het mengsel van de groenten, spekjes en saus giet je in de schaal en op het geheel voeg je nog een tomaat toe in plakjes gesneden, gevolgd door een laag bladerdeeg om het af te ronden. De bovenlaag kun je voor een mooi "bruin"effect nog bestrijken met wat olie of rijstemelk.
Plaats de schaal in de oven en bak de taart op 180 graden ongeveer 30 minuten bruin.
Serveer met wat sla en komkommer!

Snoep verstandig, eet een......

Halloween, Sint Maarten en over niet al te lange tijd brengt de Sint weer een bezoek aan ons land. Een aaneenschakeling van hoogtepunten voor kinderen thuis, in de straat en op school.
Al deze evenementen hebben in ieder geval één ding met elkaar gemeen: snoep is in overvloed aanwezig voor kinderen.
En dan bedoel ik met snoep ook echt snoep, dus geen laffe verantwoorde dropveters of gezonde mandarijntjes met krenten of soepstengels als bezemstelen maar echt kilo's gekleurd snoep.Spekjes, uitdeeldoosjes, lollies, rolletjes mentos, zure matten en meer van dit soort "lekkernijen".
Veel suiker, kleurstoffen en conserveringsmiddelen bij elkaar verzameld en dat in een korte tijd van een paar weken tot aan Kerst.
Afijn, het hoort er ook wel een beetje bij, maar echt gezond is het natuurlijk niet. En ook de zelfgebakken pepernoten bevatten toch veel suiker en soms ook boter.



Ouders kampen vaak met een dubbel gevoel; aan de ene kant "hoort het er nu eenmaal bij", want wat is Halloween zonder snoep of Sinterklaas zonder strooigoed?
Aan de andere kant proberen veel ouders hun kinderen wel een beetje te beperken. Zo ken ik wel kinderen die met Oud & Nieuw nog steeds teren op de snoeppot die gevuld werd tijdens Sint Maarten. En ook proberen we vaak kinderen mee te geven dat ze beter een appel of een mandarijn kunnen eten in plaats van snoep, maar ja, de vraag is of dat echt blijft hangen....
Wat betreft snoepen en allergie; nog steeds een grote verwondering van mij als het gaat om al het snoepgoed.
Want je kan het zo gek niet bedenken, het meeste snoepgoed is allergeen vrij. Uitzondering daarop is wel altijd chocola en pepernoten, maar over het algemeen kan Tess 90 % van al het meest weerzinwekkende snoep gewoon eten. Bizarre ontdekking was dit voor ons. Hoe meer kleurstoffen en suikers, hoe minder kans op allergische reacties. En natuurlijk is dit ook heel erg prettig en handig uiteraard, dus dat "dubbele" gevoel kennen wij ook!

Voor Tess is het in ieder geval wel een uitkomst, want er is altijd wel een snoepje dat mag en kan en dat ze ook nog lekker vindt.
Gelukkig pakt ze eigenlijk net zo lief een appel, mandarijn of tomaatje van de fruitschaal? Waarom?
Omdat ze altijd heeft geleerd dat deze producten voor haar geen problemen opleveren, maar eigenlijk vooral omdat ze ook heel erg kan genieten van "gezond" snoep.

Zon en zee, geen zorgen

Inmiddels zijn we al weer een week terug uit Cyprus waar we tijdens de herfstvakantie mochten genieten van een weekje prachtig weer op een bijzonder eiland. Het was er de hele week ruim 28 graden dus echt een heerlijke temperatuur, al koelde het 's avonds wel wat af.
Overdag was het dan ook fijn afkoelen in zwembad of in de helderblauwe zee.

De vliegreis is altijd even inproviseren; zeker als de reis een paar uur duurt en je een warme maaltijd krijgt aangeboden die Tess dan niet kan eten. Ik heb het nog niet goed uitgezocht, maar volgens mij hebben reizigers met een of meerdere voedselallergieën niet of nauwelijks te kiezen in een vliegtuig. Mocht iemand andere ervaringen hebben dan hoor ik dat graag. Ik weet alleen van een vegetarische maaltijd mogelijkheid...
Er moet dus voldoende eten en drinken mee voor de reis die ongeveer een hele dag in beslag neemt. Iets kopen op het vliegveld is vaak geen optie; het blijft dan beperkt tot wat snoep of een paar naturel chipjes. Maar ergens wat gaan eten behoort helaas niet tot de mogelijkheden.

Eenmaal op de plaats van bestemming is de reis al snel vergeten en kunnen we voldoende etenswaren verkrijgen in de lokale supermarktjes. Tess heeft genoten van o.a. zelfgemaakte crostini op basis van pita brood (alleen water, zout en bloem), olijfolie, tomaten en verse basilicum uit de tuin.
En ook de mandarijnen uit de tuin werden dagelijks gezocht en geplukt om ze zelf te persen.

Opvallend van een verblijf in een mediterraan klimaat is altijd dat haar huid na een paar dagen zienderogen opknapt. Verder heeft ze minder medicijnen nodig (weinig puf / ventolin voor benauwdheid) en de combinatie zon en zee doet wonderen voor haar hele gestel.
Bij thuiskomst lijkt het wel alsof haar lichaam zich direct weer moet aanpassen; koude lucht, vochtigheid en regen zijn niet de beste onderdelen voor een gezond lichaam. Gelukkig hebben we de zomer een weekje kunnen rekken op deze manier en heeft Tess nog een week lang een extra dosis vitamine D opgeslagen voor de winter.

Inspiratie en plezier

Gisteren hebben Tess en ik genoten van het Dierenpark Amersfoort. Door de Stichting Voedselallergie was een landelijke dag georganiseerd met veel lezingen, kookworkshops, activiteiten en leuke verrassingen voor kinderen. Binnen een half uur na aankomst was Tess al geschminkt als een echte tijger.
Natuurlijk mochten we ook een rondje door het park lopen en kijken naar alle bijzondere dieren die er rondlopen of in de speeltuin spelen.
Voor Tess was het met name heel speciaal dat er allemaal andere mensen rondliepen die ook allergisch zijn voor bijvoorbeeld melk, noten, vis of ei. En dat waren er nogal wat.....

Er waren stickers te verkrijgen, allergeenvrije producten en Tess heeft heerlijk gesmuld van een bordje friet met als toetje een perenijsje. Wat dan heel fijn en ook bijzonder is om op te ervaren is dat ze zelf steeds bleef vragen of ze bijvoorbeeld een bepaalde stroopwafel of een worstje wel mocht en kon eten. Dus zelfs in een omgeving waar er waarschijnlijk niet heel veel fout kan gaan qua voedsel vanwege allergeenvrije producten blijft ze alert en vragen stellen over het soort eten dat ze krijgt voorgeschoteld. Dat stelt gerust en maakt me dankbaar en trots tegelijk.

Veel dank dus aan de organisatie:  het was heel goed georganiseerd!
Een dag vol inspiratie en zowel leuk voor Tess als ook voor mij om beter kennis te kunnen maken met de Stichting en met o.a. de redactie van het tijdschrift dat de Stichting een paar keer per jaar uitgeeft.
Op naar het volgende uitje.

















Een dag

Bijzondere dagen in aantocht

Dat het soms ook zo zijn voordelen heeft om allergisch te zijn blijkt uit de komende activiteiten voor de maand oktober.

Op 12 oktober a.s. bezoeken wij Dierenpark Amersfoort tijdens de familiedag van de Stichting Voedselallergie. Het belooft een leuke en bijzondere dag te gaan worden met heel veel activiteiten, kookworkshops, lezingen, schminken, knutselen en natuurlijk een bezoekje aan de dierentuin! Tess heb ik verteld dat we hier volgende week naartoe gaan en ze vindt het allemaal machtig interessant. Met name het feit dat het alleen voor haar en lotgenoten bedoeld is en niet voor mensen die geen allergie hebben blijft iets magisch voor haar. Zo zal ze ervaren wat het is om iets wel te mogen in plaats van niet.
Wat het ook bijzonder maakt is dat we een uitgebreid formulier hebben ingevuld voor een lunch, geheel op maat gemaakt voor haar, zonder allergenen. Het hele lijstje allergieën is ingevuld en nu is het natuurlijk spannend wat er voor haar bereid gaat worden. En met name of het haar ook zal smaken....
Wat een organisatie gaat hieraan vooraf; wij zijn zeker niet de enige aanwezigen want er worden meer dan 500 mensen verwacht volgens laatste berichtgeving.
Een geweldig initiatief!
Eind oktober wacht ons nog een bijzonder feestje; een muzikale middag en avond met muziekworkshops, optredens, DJ en zang tijdens de patiëntendag van Kinderhaven in Rotterdam (Kinderhaven is de polikliniek voor Tess waar we in behandeling zijn voor o.a. haar voedselallergie, eczeem en astma).

Maar eerst naar Dierenpark Amersfoort. Natuurlijk zal ik verslag uitbrengen na volgend weekend van onze belevenissen tijdens de 12e oktober. 

Kinderfeestje; stress of plezier?

De afgelopen tijd was het weer even improviseren; Tess had drie uitnodigingen gekregen voor feestjes bij klasgenoten. Heel erg leuk natuurlijk voor haar en tegelijkertijd ook voor ons de uitdaging om bij elk feestje weer iets lekkers mee te geven, zodat zij ook kan genieten van iets extra's. Voorafgaand aan het feestje is er altijd even overleg met de ouders die het feestje organiseren over de planning en het eten en drinken. Want bijvoorbeeld bezoek aan een kinderboerderij is voor Tess niet echt een feestje; ze krijgt dan last van heftige benauwdheden en opgezwollen ogen vanwege een allergische reactie op de dieren. Vaak heeft dit tot gevolg dat we haar dan snel moeten komen ophalen en haar medicijnen moeten toedienen.
Na het ontdekken van haar allergie voor latex zijn ballonnen ook uit den boze, dus enige voorzichtigheid is wel op zijn plaats. Het moet natuurlijk wel een feestje blijven voor iedereen, dus we proberen altijd het hoogst noodzakelijke te communiceren naar de ouders die het feestje organiseren maar dat is soms best lastig. Wat zeg je wel en wat zeg je niet om ze niet op voorhand al ongerust te maken, terwijl het in de meeste gevallen vaak heel goed gaat? Gelukkig weet ze zelf steeds meer wat wel en niet goed voor haar is en is ze zich meer dan bewust van haar omgeving.

Inmiddels zijn we redelijk bedreven in het verzorgen van een alternatieve "feesttas" en kunnen we de avond van tevoren of in de vroege ochtend op de dag zelf nog iets bakken en een speciaal tasje voor haar klaarmaken.
Toch blijft het steeds plannen en organiseren en uitvinden wat ze graag mee wil hebben of juist niet. Want Tess heeft zo ook haar voorkeuren voor bepaalde snacks en snoepjes.
Gek genoeg is er maar weinig snoepgoed dat ze niet mag hebben; fruitella, zuurtjes, dropjes, lollies, kauwgum, zelfs het meest kleurrijke snoepgoed bevat veel kleurstoffen en suiker maar bijna nooit allergenen.
Jippie! Dat scheelt...
Maar tijdens feestjes wordt er vaak ook taart gegeten, pannenkoeken, poffertjes of cakejes, broodjes en noem maar op. Helaas is dat bijna nooit mogelijk voor haar Tess, dus geven we altijd iets mee ter vervanging. Zelfgemaakte appelflappen of zoals te zien op de foto een alternatief worstenbroodje.
Eenvoudig te maken met knakworstjes en bladerdeeg op basis van margarine (geen roomboter bladerdeeg dus), bijvoorbeeld Euroshopper bladerdeeg.
En een heel enkele keer is het zowel voor Tess als voor ons feest en wordt er in het menu al rekening gehouden met haar allergieën. Heel attent natuurlijk en ook zo bijzonder om dat te ervaren, dat ouders echt hun best doen om het haar ook naar de zin te maken.
Zo kreeg ik net een sms met het bericht van mijn man dat het volgende feestje een perfecte dag gaat worden voor ons allemaal: broodje knakworst waarbij we alleen een eigen broodje meegeven (omdat de knakworsten die ze serveren voor haar geen probleem opleveren), zakje naturel chips en eten bij Mac Donalds waar ze in ieder geval ook de frietjes mag en de hamburger.
Feestmenu voor Tess (en dus ook voor ons)!

Recept voor een hartige taart met tomaten en Prosciutto

Afgelopen week ontdekte ik bij toeval in de koeling van de supermarkt een nieuw soort “kant en klaar” bladerdeeg. Ik werd enthousiast toen ik er achter kwam dat het recept geheel past in een dieet o.a. vrij van melk en ei. Het heet vers bladerdeeg van “Tante Fanny” en het komt uit Oostenrijk. Het deeg is opgerold en bestaat uit een grote plak en niet uit kleine plakjes zoals normaal bladerdeeg. Altijd handig om daar een rolletje van in huis te hebben, dus kocht ik een paar exemplaren.

Dit weekend had ik beloofd een taart in te leveren voor de verkoop ten behoeve van een goed doel. Aangezien ik niet heel erg veel tijd had om de taart te maken op zaterdagochtend zocht ik iets makkelijks; een recept zonder fratsen en ongeveer binnen een half uur klaar.

Ooit heb ik van een goede Franse vriendin een kookboek gekregen uit Parijs met alleen maar recepten voor taarten, zoete en hartige. En daarin bleek een voor mij perfect passend recept in te staan. Ingrediënten zijn tomaten, Prosciutto en wat kruiden. Als deeg kon ik mooi de rol uitproberen die ik eerder had gekocht.....

Wat heb je nodig?

Bladerdeeg, 1 rol klant en klaar of plakjes uit de diepvries die je even laat ontdooien (de Euroshopper bladerdeeg bevat ook geen allergenen zoals melk en ei)

3 teentjes knoflook       

15 cl olijfolie
½ theelepel zwarte peper

120 gram Prosciutto of een andere rauwe ham

10 tomaten, in plakjes gesneden van ongeveer 4 mm dik

1 theelepel tijm, liefst vers

een paar blaadjes verse basilicum

een springvorm of een vorm voor quiche

Rol het deeg uit op een bakplaat of op het aanrecht. Het is handig om het deeg ongeveer 15 minuten voordat je het uitrolt uit de koeling te halen. Mocht je gekozen hebben voor diepvriesbladerdeeg, dan laat je de plakjes even ontdooien van tevoren. Verwarm de oven voor op 190 graden (hete lucht).
Snijd de tomaten in gelijke plakjes en haal de harde bovenkantjes er af. Eventueel snijd je de plakjes rauwe ham een paar keer door of knip je er kleine stukjes van.
In een pan verwarm je de olijfolie en voeg je de knoflook en de Prosciutto in stukjes toe. Strooi de peper erover en meng alles goed door elkaar. Een paar minuten roeren en van het vuur halen.

In de taartvorm strijk je het deeg glad, zodat er een mooie en gelijke bodem ontstaat. Zorg voor een klein opstaand randje, niet al te hoog want de taart blijft vrij laag. Verdeel het mengsel van de ham en de knoflook gelijkmatig over de taartbodem.

Leg de plakjes tomaat dakpansgewijs over de Prosciutto heen, zodat de hele taart bedekt wordt met een laag tomaten. Eventueel voeg je nog een tweede laag tomaten toe. Strooi de tijm er over en plaats het geheel in de oven. Na ongeveer 20/25 minuten, als het deeg mooi lichtbruin is, haal je de taart uit de oven. Direct serveren en smullen maar!!

PS koud is deze taart ook erg lekker voor lunch of picknick buiten.

Shake it!

Het einde van de zomervakantie is in zicht; gelukkig kunnen we nog bijna elke dag genieten van de zon en zomerfruit in de winkels.
Heerlijk nazomeren met deze frisse en gezonde shake op basis van rijstemelk en oatly (haver). Als ontbijt, toetje of gewoon tussendoor. Voor één persoon gebruik je ongeveer 200 ml rijstemelk, verdikt door ongeveer 100 ml oatly.
Schepje suiker of iets meer voor de zoetliefhebbers, een beetje citroensap en vers fruit mixen met een staafmixer of blender.
Dan de vloeistof bestaande uit de rijstemelk en oatly door het gepureerde fruit mengen en nog even goed door elkaar roeren of heel even mixen met de staafmixer.
Voor deze shake heb ik aardbeien en banaan gebruikt, maar je kan natuurlijk ook bijvoorbeeld bosbessen, frambozen of mango gebruiken.

Veel succes en geniet van dit heerlijke frisse dankje!

Oost west......

Weer thuis na een paar heerlijke vakantieweken vakantie in Spanje (Baskenland) en Frankrijk. Na San Sebastian en Bilbao via Dordogne naar Parijs en terug naar huis. Bed & Breakfast, camping, hotel en tent in de tuin.Veel gezien en veel gedaan en natuurlijk verschillende dingen gegeten en gedronken. Deze keer in mijn blog niet zozeer een recept als wel een korte weergave van de ervaringen van de afgelopen weken in het buitenland.
Onderweg zijn blijkt toch niet altijd heel eenvoudig als je snel en makkelijk ergens wat wil gaan eten met een kind met voedselallergie.
Vaak komt het neer op de keuze uit frieten en frieten, soms een hamburger. Improviseren met meegebracht eten voor de eerste dagen uit de diepvries kan een goed alternatief zijn, maar is redelijk beperkt gezien de houdbaarheid van het voedsel.

De afgelopen jaren is het eten onderweg of in het buitenland altijd redelijk goed te gaan, maar de afgelopen vakantie heeft Tess het vaak moeilijk gehad. Het kostte haar veel energie om te accepteren dat zij anders is dan de andere mensen en kinderen om haar heen. Alsof ze zich ineens meer bewust is geworden van het feit dat haar allergie blijvend is en beperkingen oplevert waar ze als kind niet om heeft gevraagd en waar ze zich (al dan niet samen met ons) steeds weer opnieuw aan moet conformeren. Natuurlijk heeft zij ook juist heel veel bijzondere eigenschappen en vaardigheden die andere kinderen weer niet bezitten, maar dat is op zo'n moment vaak lastig te accepteren voor haar.

We merken dat ze het lastig vind om aan tafel te zitten als er kinderen om haar heen pindakaas of nutella op de boterham smeren; zelfs een beetje bang om dicht in de buurt te komen. Lastig, want je wil haar niet bang maken of onbedoeld angst aanjagen, maar we begrijpen het wel.
Een paar keer weet Tess ook duidelijk te maken dat ze verdrietig is en jaloers op andere kinderen die alles kunnen kiezen waar ze zin in hebben. Enige relativering van onze kant helpt dan ook vaak niet meer.
Dus ja, wat doe je dan als ouder? Zonder dat je dingen gaat toezeggen die je niet waar kan maken ga je toch op zoek naar een alternatief voor dat moment. In theorie lijkt dit misschien wel redelijk eenvoudig, maar in de praktijk is dit zeker niet het geval. Want bij een verdrietige bui helpt ook een zakje chips of een lollie niet meer. Het klinkt wat verwend, maar zo wordt het niet ervaren....
Wat wel helpt is haar een tijdje laten "uithuilen"of haar verdriet laten tonen om vervolgens samen op zoek te gaan naar iets waar ze op dat moment behoefte aan heeft. En gelukkig komt ze dan wel met een suggestie waar we wat mee kunnen en kiest ze alsnog voor toch een snoepje of zakje chips.

Gelukkig hebben we ook veel nieuwe positieve ervaringen opgedaan en nieuwe produkten ontdekt.
Zo treffen we onder andere een heerlijk meloenijsje aan, een sorbet achtig ijsje (soort Solero) en een Dino ijsje, wat een feest!

En in een restaurant in Spanje krijgt Tess een soort "reuzechips"geserveerd bij het bestellen van frietjes......

Maar na drie weken rondtrekken gaat er niets boven het zelf maken van je eigen ijs, het eten van de speciale worstebroodjes van oma en het genieten van de voor haar "normale"maaltijden, zonder teveel keuzemogelijkheden voor mensen om haar heen. En weer kom ik tot de conclusie dat er echt een markt is voor restaurants in Nederland of in het buitenland waar je als persoon met voedselallergie een "gerecht op maat" kan bestellen!

Smakelijk reizen!

Vakantieseizoen. Tijd voor ontspanning en nieuwe ervaringen, al dan niet in het buitenland.
Op reis ontdek je vaak nieuwe producten, eet je anders dan thuis en smaakt een maaltijd net even wat anders dan op een normale dag. Voor veel kook- en eetliefhebbers een waar festijn om te struinen door grote supermarkten in Frankrijk of Spanje. En het blijft genieten om kleinschalige markten in schattige dorpjes bezoeken en je te vergapen aan alle plaatselijke lekkernijen.
Ook voor ons gezin is de vakantie een belangrijk onderdeel van het jaar; reizen is en blijft onze grote hobby en ook de kinderen genieten volop van avonturen over de grens.
Met een allergie is het anders, maar zeker niet minder leuk om te reizen. Wel hebben we door schade en schande geleerd wat handig is om op reis altijd bij je te hebben aan eten en medicijnen bijvoorbeeld. We kunnen er niet vanuit gaan dat in het buitenland dezelfde producten te koop zijn als hier in de Nederlandse supermarkt.

En dus gaat er standaard een krat mee met voedingsmiddelen waar we op terug kunnen vallen in geval van nood. Heel fijn om hartje zomer rookworsten in te laden of blikjes knakworsten.
Maar ook doosjes broodbeleg, pakken rijstemelk, speciale stroopwafels en ontbijtkoek behoren tot de standaard uitrusting.
Gelukkig vinden we ook altijd nieuwe "etenswaren" over de grens waar Tess erg van kan genieten en die ook passen in haar dieet. Niets leukers dan in de plaatselijke supermarkt etiketten lezen en speuren naar mogelijkheden. De toastjes op de foto vond ik in een supermarkt in Sevilla.

Italië, hebben we ontdekt, is een land waar we ook elders kunnen gaan eten dan bij de grote gele M; met olijfolie en tomaat als basis voor voor gerechten kan Tess prima uit de voeten. Pizza zonder kaas, pasta zonder ei; het blijft altijd even goed navragen bij de lokale restauranthouders en broodbakkers. Met handen en voeten komen we een heel eind en inmiddels weten we al in vele talen duidelijk te maken dat er geen nocci, latte, soya, milk, oeuf, pesce of noix in de gerechten mogen voorkomen.
Natuurlijk blijft het altijd een beetje spannend; reageert ze wel of niet en zo ja, hoe heftig zal de reactie zijn. Maar het is dan ook extra leuk als we met het hele gezin tegelijk in hetzelfde restaurant kunnen eten....

De komende weken gaan wij ook op zoek naar nieuwe producten in supermarkten over de grens; Spaans Baskenland en de Dordogne worden onze bestemmingen.
Een volgend blog zal eind augustus weer verschijnen.
Ik wens jullie allemaal een hele fijne zomer en smakelijke reizen in binnen- en buitenland.

Adios, au-revoir!

Havermoutkoekjes

Havermout, voor veel mensen niet direct een ingrediënt waar je aan denkt bij koekjes bakken.
Begrijpelijk; de eerste associatie is vaak een ontbijtgranen met veel melk en suiker...
Gelukkig kun je er ook heerlijke koekjes mee maken. Het recept is heel eenvoudig en kinderen kunnen ook goed meehelpen bij zowel het deeg maken als de koekjes zelf. Een geweldig recept, zonder melk en eieren. De meeste koekjes in de winkel bevatten vaak melk, dan wel aan melk verwante producten of ei. Bij het koekjesschap in de supermarkt kan Tess kiezen uit twee, soms drie varianten en dan heeft ze ook nog een zeer uitgesproken smaak en vindt lang niet alles lekker.
Lastig om te kunnen blijven variëren in het aanbod, maar de havermoutkoekjes doen het goed!
Het recept blijkt al heel wat jaartjes mee te draaien in de familie want "zo vader zo dochter".
Niet alleen voor Tess is dit haar eerste eigen recept, ook voor haar vader was dit het geval, getuige het recept uit de klapper van oma.

Voor de koekjes heb je nodig:

150 gram boter of margarine op kamertempertatuur (in ons geval AH Plantenmargarine)
200 gram havermout
100 gram basterdsuiker
1 eetlepel stroop
2 eetlepels water

De boter in kleine stukjes snijden en in een kom doen, havermout en suiker toevoegen en als laatste het water en de stroop. Kneden maar! Het deeg lijkt een beetje te brokkelen, maar dat is niet erg. Van het deeg kun je kleine stukjes of bolletjes afhalen, dit op de ingevette bakplaat leggen en een beetje platdrukken. Hoe dunner het koekje, hoe knapperiger, dan lijken ze een beetje op kletskoppen! Tess heeft zo haar eigen smaak en maakt ze het liefst heel dik, maar dan worden de koekjes niet heel knapperig. Eventueel kun je de koekjes versieren voordat ze de oven in gaan met spikkels of ander suikerwerk.

Je bakt de koekjes in een voorverwarmde oven ongeveer 15 minuten op 150 graden (Hetelucht oven). Na het bakken even laten afkoelen in de oven. Een zelfgebakken havermoutkoekje smaakt ook heel lekker als garnering bij een bolletje ijs.

 

Zelf ijs maken; verantwoord en lekker!

Een warme zomeravond, echt weer voor ijsjes en koude drankjes. In eerste instantie was ik van plan om alleen een stukje te gaan schrijven over het zelf maken van ijs. Totdat ik mij realiseerde dat er een heel proces aan vooraf is gegaan voordat wij een ijsmachine hebben aangeschaft om thuis ook ijs te maken.

Dat proces ziet op het kiezen van een ijsje van de kaart. Voor onze dochter Tess blijft er namelijk niet erg veel over om uit te kiezen; waterijsje, raketje of een Calippo als je geluk hebt. 

In de meeste ijsjes zit melk, zelfs soms in waterijsjes waarvan je het niet zou vermoeden.

Van de ijskaart blijft er vaak één ijsje over dat geschikt is voor iemand met noten, melk, ei en soja allergie. 

Nu zullen de meeste mensen wel denken; goh, dat is toch nog in ieder geval iets? Helemaal waar.

Maar soms is het ook lastig voor een kind om niet veel keuze te hebben. Met name als andere kinderen alles kunnen kiezen van de kaart. Tijdens evenementen, uitstapjes of in het buitenland is het aanbod beperkt of nihil. Lang niet overal zijn er ijsjes te verkrijgen die passen in een dieet zonder melk, ei, soja en noten.

Natuurlijk probeer je je kind uit te leggen dat ze in ieder geval een raketje mag of een perenijsje, maar wat zeg je dan als ouder als je kind aangeeft ook eens iets anders te willen proeven? En dat ze even geen zin heeft in hetzelfde recept? 

En is ze verwend als ze dit eerlijk zegt en moet ze blij zijn met wat er is? Het blijft soms wikken en wegen als ouder. Wie het weet mag het zeggen.........

Oplossingen zoeken, dat is waar het over gaat bij smakelijk leven met allergie. En zo zijn we weer terug bij de aanschaf van de ijsmachine. Na vele momenten van tobben en een dochter die ook dolgraag "echt ijs" wil proeven hebben we nu een mooi alternatief gevonden. Met de ijsmachine zelf ijs maken. Heel erg smakelijk, eenvoudig te maken en bovendien ook leuk om samen te doen met je kind. 

Hieronder volgt een recept voor het zelf maken van ijs, op basis van Oatley (haver, als alternatief voor room en soja en veel minder vet!!). De meeste natuurwinkels verkopen Oatley, maar het blijft nog een beetje zoeken af en toe.

50 gram suiker

1 zakje vanille suiker

250 ml oatley

3 eetlepels geconcentreerd vruchtensap, bijvoorbeeld frambozen, bessen of druiven

1 mespuntje zout

1 theelepel citroensap

Deze ingrediënten roer je door elkaar in een kom, waarna je het mengsel in de ijsmachine giet. De ijsmachine doet de rest vanzelf! Vaak moet het ijs nog wel even hard worden in de vriezer; handig om rekening mee te houden.

Veel ijspret gewenst, succes verzekerd.

Taart van rabarber uit eigen tuin

Niets is heerlijker dan na een dagje binnen werken in de tuin rondlopen, her en der wat onkruid weghalen en kijken welke bloemen er in bloei staan. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik altijd het gevoel heb achter de feiten aan te lopen als het om tuinieren gaat. Bollen om te planten liggen dan nog steeds in de schuur en bloemzaad verdwijnt weer voor een jaar in het laatje omdat de maand waarin je moet zaaien al weer is verstreken. Gelukkig heb ik ontdekt dat rabarber in de tuin je gevoel van "niet kunnen tuinieren" in een klap kan doen veranderen in een gevoel van "tuinieren voor gevorderden".
Hete zomer of strenge winter, wel of geen mest of water, rabarber doet het altijd. Heel prettig en altijd weer een verrassing als je na een lange tijd niet te hebben opgelet ineens heel veel stelen van de plant kan oogsten.

Jippie, roepen de kinderen dan, rabarbertaart!  Ook bij mijn dochter is de taart favoriet; de crumble laag bovenop scoort nog net wat meer punten dan de rabarber......
Na wat gepuzzel met ingrediënten heb ik de inmiddels ontdekt welk recept ook voor haar geschikt is.
Eigenlijk is het heel simpel, gekookte rabarber met veel suiker en een beetje vanille suiker, bloem, boter (AH Plantenmargarine zonder soja en lactose) en suiker voor het deeg en dat is het.

* ongeveer 1 kg gram Rabarber
* 120 gram suiker"
* evt. 2 zakjes vanillesuiker

Voor het deeg:
100 gram bloem, 100 gram boter op kamertemperatuur, 100 gram suiker.

Rabarber even koken en suiker toevoegen, eventueel wat meer of minder naar smaak;
Boter, bloem en suiker in een kom kneden, maak er kruimeldeeg van.
Vloeibare rabarber in ovenschaal gieten, kruimeldeeg over rabarber strooien en ovenschaal in voorverwarmde oven van 180 graden plaatsen. Taart 15-20 minuten bakken, totdat de bovenlaag mooi bruin is. Genieten!

Recept voor Ragout

Na een lange en avontuurlijke reis vanuit Oostenrijk eindelijk weer thuis. Vol inspiratie en goede moed om verder te gaan met waar ik gebleven ben. Na warme ontvangst door gezin tijd voor een familielunch bij mijn schoonouders. Het lijkt wel alsof mijn boek al bezig is te ontstaan, zonder dat ik aan het schrijven ben. In de keuken staan mijn dochter en haar oma, mijn schoonmoeder, samen achter de pannen een nieuw recept uit te proberen. Champignonragout, met verse champignons en een sausje van bloem, bouillon en peterselie. Tot slot nog in een pakketje van bladerdeeg, de meest gewone uitvoering, (zonder boter en ei) in de oven en het pasteitje is klaar.
Twee blijde gezichten, nee drie, want ik sta op de achtergrond, genietend van dit tafereel en dankbaar voor de creatie. Bewust van wat er gebeurt, om me heen, in de keuken. Het verhaal komt tot leven. Een heel smakelijk leven!

ps het precieze recept volgt nog.

Schrijven en reizen

De laatste dag is al weer aangebroken van de schrijfweek in Oostenrijk in de Berghut. Er is veel gebeurd en veel bereikt. In de trein naar Rauris gestapt met een idee, morgen in de trein terug met concrete resultaten en veel ervaringen op het gebied van schrijven. Maar niet alleen op het gebied van schrijven; schrijven is als het ware een reis. En op die reis kom je veel tegen, dat heb ik wel zo beleefd de afgelopen dagen. En ik heb nu nog heel veel meer respect gekregen voor auteurs, promovendi, columnisten en journalisten. Want als er iets is dat je niet kan afdwingen zijn het wel de woorden die op papier thuis horen. Voor die woorden moet je echt even op reis. Reizen om te schrijven. Laat dat eerste nu een grote hobby van me zijn; dus dan volgt de rest vanzelf. Jullie horen weer van mij vanuit Nederland.
Auf wiedersehen!

Hoge pieken en diepe dalen

Dit is als weer de derde dag van de schrijfweek in Oostenrijk en het duizelt nu. Zoveel informatie, het lijkt af en toe wel een training social media en databeheer. Termen als even downloaden, pages, fiverr. dropbox, scrivener en wordpress vliegen door de kamer en zijn nog niet helemaal geland.
Tot overmaat van ramp ben ik een stuk tekst kwijtgeraakt, maar dat hoort er vast ook een beetje bij.
Nu heb ik al wel veel gedaan voor mijn gevoel, facebookpagina voor boek gestart, achterflap en voorkant klaar, titel en ondertitel en inleiding concept. Best al wat zou je denken, maar de kunst blijft natuurlijk om dat te blijven zien en voelen als je om je heen mensen ziet schrijven die al veel verder zijn en rustig twitteren met hun minimaal 2000 volgers, uitgevers aan het benaderen zijn en groepen aan het updaten.
Nog een lange weg te gaan. Maar na de steile klim gaat het pad als vanzelf wel weer ergens naar beneden; hoge pieken en diepe dalen. Ik zit tenslotte in een Berghut in Oostenrijk!

Boek in wording, blog als begin

Marije Bedaux is moeder van drie kinderen, mede eigenaar van een werving en selectiebureau en loopbaancoach. Haar gezinsleven verandert na de geboorte van haar middelste dochter die extreme allergien en eczeem heeft. Het dagelijks leven van haar en alle andere gezinsleden staat op z’n kop. Van weekplanning tot boodschappenlijstje, niets is meer hetzelfde. Mijn blog bevat praktische tips, recepten en verhalen over de zoektocht. Een boek ontstaan uit de behoefte om te delen en niet om te vertellen welke emdische procedures je moet volgen. Met een knipoog en een glimlach.
Herkenning voor iedere ouder, verzorger of leerkracht.