Recept hartige taart met spek en courgette

Buiten is het guur, de regen tikt tegen de ruiten en de wind giert om het huis. Tijd voor een lekker warm en goed gevuld taartje op basis van bladerdeeg en Oatley of Havercuisine.

Tess geniet met name van veel bladerdeeg, dus speciaal op verzoek plaats ik zowel onder in de ovenschaal als bovenop de vulling een laagje bladerdeeg.  Eventueel laat je de onderlaag weg. Voor ons maak ik een versie met 200 gram geraspte kaas bovenop de tomaat en gebruik ik soja cuisine (of gewone room voor de liefhebbers). De variant met Oatley is wel lichter verteerbaar dan de variant met kaas en room.....

Met name het feit dat Tess haar eigen schaal heeft, ofwel in dit geval haar eigen taart, maakt het een geliefd gerecht voor haar. Soms is het leuk om met elkaar allemaal hetzelfde gerecht te eten, juist ook om situaties te voorkomen dat Tess zich "buitengesloten"voelt of om juist met plezier en smaak allemaal een gerecht te kunnen eten en gezamenlijk te genieten.
Toch leert de praktijk dat soms "iets apart" serveren, bijvoorbeeld in een aparte schaal of kleine pan, een bijzonder effect met zich meebrengt. Namelijk het gevoel dat er extra aandacht besteed wordt aan een gerecht en dat het alleen al daarom extra lekker smaakt, aldus Tess. Zij realiseert zich heel goed dat de allergie extra aanpassingen vraagt in de keuken en is dan ook blij en dankbaar als er iets speciaals voor haar wordt bereid.  

Dit recept is op basis van twee personen, makkelijk uit te breiden naar meer.

Haal de plakjes bladerdeeg uit de vriezer om te ontdooien en verwarm de oven voor op 180 graden.
In een koekenpan fruit je een ui en een teentje knoflook in wat olijfolie en je voegt er ongeveer 250 gram magere spekblokjes aan toe. Daarna doe je er een halve courgette in blokjes bij samen met ongeveer 100 gram gesneden champignons en een kleine wortel in stukjes gesneden. Aan het geheel voeg je peper en zout toe, een snufje tijm en een half bouillonblokje, het liefst kippenbouillon of anders groentebouillon. Roer het mengsel goed door en voeg vervolgens 150 ml Oatley of Havercuisine toe. Kijk of het voldoende is om er een mooi geheel van te maken, liever iets te weinig dan teveel. Laat het gerecht even een paar minuten op en laag vuurtje doorkoken en proef of er voldoende smaak aan zit. Eventueel nog wat extra peper en zout of tijm toevoegen naar smaak. In een ingevette ovenschaal maak je van plakjes bladerdeeg een bodem en bedek je de randen met bladerdeeg. Wel belangrijk om in de bodem wat gaatjes te prikken. Het mengsel van de groenten, spekjes en saus giet je in de schaal en op het geheel voeg je nog een tomaat toe in plakjes gesneden, gevolgd door een laag bladerdeeg om het af te ronden. De bovenlaag kun je voor een mooi "bruin"effect nog bestrijken met wat olie of rijstemelk.
Plaats de schaal in de oven en bak de taart op 180 graden ongeveer 30 minuten bruin.
Serveer met wat sla en komkommer!

Snoep verstandig, eet een......

Halloween, Sint Maarten en over niet al te lange tijd brengt de Sint weer een bezoek aan ons land. Een aaneenschakeling van hoogtepunten voor kinderen thuis, in de straat en op school.
Al deze evenementen hebben in ieder geval één ding met elkaar gemeen: snoep is in overvloed aanwezig voor kinderen.
En dan bedoel ik met snoep ook echt snoep, dus geen laffe verantwoorde dropveters of gezonde mandarijntjes met krenten of soepstengels als bezemstelen maar echt kilo's gekleurd snoep.Spekjes, uitdeeldoosjes, lollies, rolletjes mentos, zure matten en meer van dit soort "lekkernijen".
Veel suiker, kleurstoffen en conserveringsmiddelen bij elkaar verzameld en dat in een korte tijd van een paar weken tot aan Kerst.
Afijn, het hoort er ook wel een beetje bij, maar echt gezond is het natuurlijk niet. En ook de zelfgebakken pepernoten bevatten toch veel suiker en soms ook boter.



Ouders kampen vaak met een dubbel gevoel; aan de ene kant "hoort het er nu eenmaal bij", want wat is Halloween zonder snoep of Sinterklaas zonder strooigoed?
Aan de andere kant proberen veel ouders hun kinderen wel een beetje te beperken. Zo ken ik wel kinderen die met Oud & Nieuw nog steeds teren op de snoeppot die gevuld werd tijdens Sint Maarten. En ook proberen we vaak kinderen mee te geven dat ze beter een appel of een mandarijn kunnen eten in plaats van snoep, maar ja, de vraag is of dat echt blijft hangen....
Wat betreft snoepen en allergie; nog steeds een grote verwondering van mij als het gaat om al het snoepgoed.
Want je kan het zo gek niet bedenken, het meeste snoepgoed is allergeen vrij. Uitzondering daarop is wel altijd chocola en pepernoten, maar over het algemeen kan Tess 90 % van al het meest weerzinwekkende snoep gewoon eten. Bizarre ontdekking was dit voor ons. Hoe meer kleurstoffen en suikers, hoe minder kans op allergische reacties. En natuurlijk is dit ook heel erg prettig en handig uiteraard, dus dat "dubbele" gevoel kennen wij ook!

Voor Tess is het in ieder geval wel een uitkomst, want er is altijd wel een snoepje dat mag en kan en dat ze ook nog lekker vindt.
Gelukkig pakt ze eigenlijk net zo lief een appel, mandarijn of tomaatje van de fruitschaal? Waarom?
Omdat ze altijd heeft geleerd dat deze producten voor haar geen problemen opleveren, maar eigenlijk vooral omdat ze ook heel erg kan genieten van "gezond" snoep.

Zon en zee, geen zorgen

Inmiddels zijn we al weer een week terug uit Cyprus waar we tijdens de herfstvakantie mochten genieten van een weekje prachtig weer op een bijzonder eiland. Het was er de hele week ruim 28 graden dus echt een heerlijke temperatuur, al koelde het 's avonds wel wat af.
Overdag was het dan ook fijn afkoelen in zwembad of in de helderblauwe zee.

De vliegreis is altijd even inproviseren; zeker als de reis een paar uur duurt en je een warme maaltijd krijgt aangeboden die Tess dan niet kan eten. Ik heb het nog niet goed uitgezocht, maar volgens mij hebben reizigers met een of meerdere voedselallergieën niet of nauwelijks te kiezen in een vliegtuig. Mocht iemand andere ervaringen hebben dan hoor ik dat graag. Ik weet alleen van een vegetarische maaltijd mogelijkheid...
Er moet dus voldoende eten en drinken mee voor de reis die ongeveer een hele dag in beslag neemt. Iets kopen op het vliegveld is vaak geen optie; het blijft dan beperkt tot wat snoep of een paar naturel chipjes. Maar ergens wat gaan eten behoort helaas niet tot de mogelijkheden.

Eenmaal op de plaats van bestemming is de reis al snel vergeten en kunnen we voldoende etenswaren verkrijgen in de lokale supermarktjes. Tess heeft genoten van o.a. zelfgemaakte crostini op basis van pita brood (alleen water, zout en bloem), olijfolie, tomaten en verse basilicum uit de tuin.
En ook de mandarijnen uit de tuin werden dagelijks gezocht en geplukt om ze zelf te persen.

Opvallend van een verblijf in een mediterraan klimaat is altijd dat haar huid na een paar dagen zienderogen opknapt. Verder heeft ze minder medicijnen nodig (weinig puf / ventolin voor benauwdheid) en de combinatie zon en zee doet wonderen voor haar hele gestel.
Bij thuiskomst lijkt het wel alsof haar lichaam zich direct weer moet aanpassen; koude lucht, vochtigheid en regen zijn niet de beste onderdelen voor een gezond lichaam. Gelukkig hebben we de zomer een weekje kunnen rekken op deze manier en heeft Tess nog een week lang een extra dosis vitamine D opgeslagen voor de winter.