"De zoektocht naar een pannenkoek"

Pannenkoeken. Makkelijk en lekker en welk kind vindt dit nu niet lekker als feest eten? En hoe handig ook als je ineens een stel kinderen te eten krijgt; er is altijd wel wat bloem, melk en een ei in huis.
Laten dat nu net de ingrediënten zijn die Tess niet kan verdragen in haar dieet. Maar pannenkoeken kom je wel overal tegen in een kinderleven. Feestjes en partijen, team etentjes, pannenkoekenboerderijen; de pannenkoeken eten maakt een deel uit van je jeugd. Dus wij gingen op zoek naar een variant die wel paste in haar dieet.

Duizendgranen bloem, boekweitmeel, eivervanger (leuk genaamd No egg), rijstemelk, spa rood of bier door het beslag voor het rijzen en noem maar op. Hoe creatief en liefdevol ook; op de een of andere manier leek het steeds net alsof Tess proefde dat deze baksels toch net iets te verantwoord waren. Alsof het niet "feestelijk"genoeg was en niet hetzelfde verrassingseffect had bij het serveren. De suiker en stroop werden van het bord gegeten maar het deeg bleef vaak liggen. We lieten de zoektocht maar even voor wat het was, uitgebakken en geen fantasie of inspiratie meer.
.
Veel later, tijdens een pannenkoekenmaaltijd van haar broers kwamen we er achter dat de ze smulde van een lepeltje caramelstroop. Onverwacht, want Tess is niet echt een zoetekauw. Honing vindt ze bijvoorbeeld veel te zoet en ook appelstroop is niet echt favoriet.
En zo herleefde de zoektocht naar een feestelijk en smakelijke variant van een pannenkoek waar genoeg caramelstroop bij gegeten kon worden.
Bladerdeeg bood gelukkig een goede uitkomst. Geen pannenkoek, geen appelflap maar een caramelflap.
De caramelflappen zijn heel eenvoudig te maken, nog minder bewerkelijk dan pannenkoeken.
Bladerdeeg (zonder boter), caramelstroop en wat basterdsuiker als ingrediënten. Dat is alles.
Op een plakje bladerdeeg strooi je wat suiker en stroop; nog een plakje bladerdeeg er bovenop met wat suiker en stroop en in de voorverwarmde over ongeveer 20 minuten op 180 graden bakken. Eventueel kun je er ook nog een derde laag bladerdeeg tussen plaatsen.
Als de bovenste laag maar goed wordt afgedekt met stroop................
Bak ze!

Groeien en bloeien

Op 20 december jl. vierden we Tess haar achtste verjaardag. Kleine meisjes worden groot........
Altijd weer even goed om terug te blikken maar ook om naar de toekomst te kijken. Wat is er al veel gebeurd in het leven van deze achtjarige en in ons leven natuurlijk ook.
Extra leuk voor haar was het feit dat we voor het eerst sinds lange tijd op haar verjaardag weer een kerstboom in huis hadden. En dan bedoel ik een echte kerstboom, met kluit en al. Door haar zelf met haar oma in het bos in Voorschoten uitgezocht en uitgegraven. Wat is daar nu zo bijzonder aan zullen jullie denken? Er zijn toch heel erg veel mensen met een echte kerstboom in huis?
Bij ons was dit tot voor kort niet mogelijk vanwege allergische reacties van Tess op de stoffen die in de kerstboom zitten. Bij aanraking van de boom met de huid krijg je in zo'n geval een heftige jeuk aanval en rode uitslag. Dus versieren van een kerstboom is dan niet echt een gezellige bezigheid. Bovendien oefent een boom juist een enorme aantrekkingskracht uit, dus dat maakte het voor Tess een paar jaar geleden extra lastig en ook onbegrijpelijk.
En kunstkerstboom was op zich een goed alternatief en door het hele huis stonden de kunstkerstboompjes in alle formaten te glinsteren en glimmen. Maar ja, het is toch niet helemaal hetzelfde gevoel.
Gelukkig bleek in een recente huidtest dat de reacties zo goed als verdwenen waren, althans voor nu, dus dat was een goede reden om deze kerst ons huis eens extra te versieren met niet alleen slingers voor Tess haar verjaardag, maar ook met een mooie en "echte" kerstboom.
Gisteren hebben we de boom weer teruggebracht naar de plaats van herkomst. Een mooi ritueel. De boom wordt weer geplant in het weiland en kan komend jaar verder groeien en bloeien, net als mijn dochter...